اپکس لوکیتور
اپکس لوکیتور .مقدمه اپکس لوکیتور
اندازه گیری دقیق طول کانال ریشه در درمان ریشه از اهمیت بالایی برخوردار است. اگرچه تعیین طول کانال ریشه از طریق رادیوگرافی رایج ترین روش است. اخیراً از یاب های الکترونیکی آکسکس برای تعیین طول کار و کاهش تعداد رادیوگرافی استفاده شده است. هدف مقایسه صحت یك محل یاب الكترونیكی با رادیوگرافی تک دندان برای تعیین WL و مولرهای فكی خمیده بود.
مواد و روش ها کار
سی و پنج دندان مولر اول فک پایین دست با منحنی بالای 100 انتخاب شدند. حفره دسترسی تهیه و طول کانال ریشه اندازه گیری شد
با استفاده از رادیوگرافی apex و رادیوگرافی معمولی دادهها با استفاده از آزمون t-test زوج تحليل شدند.
نتایج اپلکس لوکیتور
طول کار اندازه گیری شده توسط apex locator برابر با طول کار واقعی هست. در اندازه گیری طول کار بین دو اپکس لوکیتور روش تفاوت معنی داری وجود ندارد.
نتیجه
محل قرار گرفتن در شکل 1 راس و رادیوگرافی معمولی در تعیین طول کار کانالهای منحنی مؤثر بودند.
کلید واژه ها
رادیوگرافی، درمان کانال خمیده، مولر اول.
کار با اپکس لوکیتور
تخمین دقیق از طول کار کانال ریشه در طول درمان آندودنتیک است. برای تهیه اپکس لوکیتور، پر کردن کانال ریشه و باقی ماندن در داخل کانال برای کاهش خطر است. تمیز کردن ناکافی کانال های ریشه یا آسیب دیدن به بافتهای دورانی ضروری است. فاصله ای از یک نقطه مرجع تاجی است. در آن باید آماده سازی کانال و جلوگیری از خنثی کردن کانال خاتمه یابد.
رادیوگرافی پریاپی رایج ترین روش تعیین WL است. رادیوگرافی با برخی محدودیت ها همراه است. نقاط آناتومیکی، مانند قوس zygomatic Torus، افزایش تراکم استخوان، ریشه های همپوشانی مشکل ساز می کند. تعیین وقوع و محل سوراخ شدن ریشه و همچنین شکستگی های عمودی و افقی ریشه ها با رادیوگرافی دشوار است.
رادیوگرافی از نظر قرار گرفتن در معرض و تفسیر حساس است. ممکن است با اعوجاج و بزرگنمایی روبرو شود. تصاویر دو بعدی از رادیوگرافی تصویر واقعی یک جسم را ارائه نمی دهد. با توجه به محدودیت های فوق الذکر، استفاده از روش های جایگزین ضروری است. در سالها استفاده از اپکس لوکیتور برای تعیین WL و سوراخ شدن ریشه مورد توجه زیادی قرار گرفته است.
یاب های EAL می توانند در بیماران با ساختار یا اشیاء که مانع از تجسم اوج می شوند. بسیار مفید اند. بیمارانی که دارای رفلکس گگ هستند که قادر به تحمل فیلم نیستند. بیمارانی که مشکلات پزشکی دارند مانع از نگه داشتن فیلم یا سنسور می شوند. مزایای این روش نسبت به رادیوگرافی، سادگی کاربرد، سرعت، عدم وجود اشعه X و نرخ است.
با برخی از محدودیت ها از جمله دندانهای نابالغ (به عنوان مثال، شکاف باز) همراه است.
شیوه ی کار با اپکس لوکیتور
در 35 دندان اول مندیبول انسانی استخراج شده با اپل های بسته و ریشه های مزیوبوکال مورد بررسی قرار گرفت. برای تعیین درجه خمیدگی، ابتدا رادیوگرافی پریاپیکال (PA) انجام شد. درجه انحنا با استفاده از روش رادیوگرافی با استفاده از تکنیک اشنایدر اندازه گیری شد.، سپس بافت پیوندی فیبر، حساب و استخوان با مقیاس گذاری برداشته شد. حفره دسترسی آماده شد. برای همگن سازی روش، فقط کانال ریشه مزیوبوکال از فک پایین است.
اولین مولر استفاده شد. با استفاده از لاک ناخن، برای هر کانال از شاخص انسداد ثابت مشخص شد. در تمام اندازه گیری ها از این مرجع ثابت تولید مثل استفاده شد. ثبت اختراع کانال های ریشه، با K-size اندازه 10 مانی، ژاپن کنترل شد. از K-پرونده نیز برای تقریبی قطر استفاده شد.
قطر اپکس لوکیتور برای ریشه های مزوبوکال مولرهای فک پایین بین اندازه 10 و اندازه 20 K دارد.
اندازه گیری طول واقعی کانال ها در اپکس لوکیتور
یک فشرده K-size 10 در بالای کانال و زیر ذره بین 3x داخل کانال کانال وارد شد. رسیدن پرونده به foramen آپیکال، درپوش لاستیکی با نقطه مرجع تماس گرفت و پرونده از کانال جدا شد. 0.5 mm از طول به دست آمده کاهش یافته. با یک کولیس شکل 2 دیجیتالی اندازه گیری شد.
مقایسه طول تعیین شده توسط اپکس لوکیتور ریشه هر دندان در آلژینات سوار شده است. برای تکمیل مدار الکتریکی میله فلزی مرطوب در کنار دندانها در تماس با گیره لب قرار داده شده است. برای تهیه مدل آلژینات، طبق دستورالعمل سازنده، از محلول آب آلژینات استفاده شد. پس از خشک شدن کانال ها محلول نرمال سالین در کانال ها تزریق شد تا آنها را مرطوب کنند. سپس حفره دسترسی تقریباً با پنبه خشک شد. اندازه 15 K پرونده متصل شد.
به یک گیره مخصوص روی دستگاه و به سمت اوج هدایت می شود. زمانی که محل آن (محل تماس با آلژینات) مشخص شود. طول آن با استفاده از دستگاه کولیس دیجیتال با دقت 0.01 میلی متر اندازه گیری شد. بلافاصله پس از تعیین طول کانال ریشه، در حالی که اپکس لوکیتور و دندان در آلژینات ثابت بودند.